rycerska droga
dzielniejszymi i odważniejszymi od innych.
- Pani, wielce byłby bojaźliwy ten, kto nie śmiałby przyjąć
pasowania. Bo każdy, jeśli ,aieć nie może przymiotów ciała, przynajmniej cnoty serca może posiąść. Pierwsze, jak wzrost, siłę,
piękność - te człowiek rodząc się otrzymuje. Wszak w posiadaniu
dworności, mądrości, prostolinijności, dzielności, wspaniałomyślności, śmiałości jeno lenistwo przeszkodzić może, bo te od woli są
jeno zależne. A często słyszałem ciebie, pani, mówiącą, że to serce
czyni szlachcica.
Wówczas Pani z Jeziora ujęła Lancelota za rękę i przywiodła go
do swej komnaty, tam przykazawszy mu, aby usiadł, powiedziała:
- Pierwsi rycerze nie zjawili się wcale z przyczyny swego urodzenia, wszyscy bowiem wywodzimy ród swój z tego samego ojca
i tej samej matki. Wszelako gdy zazdrość i pożądliwość jęły panoszyć się na świecie, wówczas słabi ustanowili nad sobą obrońców,
by utrzymywali prawo i bronili ich.
Wybrano wielkich, silnych, pięknych, prawych, odważnych,
dzielnych do owej posługi. I nikt w tych czasach nie ważył się
dosiąść konia, nim otrzymał pasowanie. Lecz nie dla przyjemności
było przyjmowane. Wymagano od rycerzy, by byli wspaniałomyślni
dla .wszystkie h prócz zdrajców, litościwi dla będących w biedzie,
gotowi nieść pomoc potrzebującym i zawstydzać zbójców i złodziei,
aby byli sprawiedliwymi sędziami bez miłości czy wstrętu. I wspierać musieli Kościół Święty i każdego, kto nadstawia lewy policzek
temu, co wymierzył mu prawy.
Bo oręż ich nie został im dany bez przyczyny. Pancerz, który
chroni pierś rycerza, oznacza, iż winien on stać między Kościołem
Świętym a jego prześladowcami i przyjmować zań ciosy, jak syn
bioni matki. Jak kolczuga odziewa go i chroni z wszystkich stron,
tak on musi przykryć i osłonić cały Kościół Święty, ażeby niegodziwi
dosięgnąć go nie mogli. Hełm jego jest jako strażnica, skąd baczy
się na totrow i złoczyńców, którzy czyhają na Kościół Święty. Jego
kopia, tak długa, że rani, zanim dosięgnąć można tego, kto ją nosi,
oznacza, że ma on nie dopuszczać, aby mający złe zamiary choćby
zbliżyli się do Kościoła Świętego. A jeśli miecz, naj szlachetniejsza
z broni, jest. obosieczny, to dlatego, że jedną stroną godzi w nieprzyjaciół wiary, drugą w złodziei i łotrów; ostrze jego oznacza posłuszeństwo, bo wszyscy indzie winni służyć rycerzom: nic zaś tak nie rani serca, jak posłuszeństwo wbrew sercu. Koń wreszcie jest ludem, który dźwigać musi rycerza i łożyć na jego potrzeby, zatem jest poniżej niego, on zaś winien prowadzić go wedle swej woli ku dobremu.
Trzeba, by rycerz miał dwa serca; jedno twarde jak magnes dla nieprawych i zdrajców, drugie jak wosk miękkie i czułe dla dobrych i przez dobroć słabych. Takie są powinności, które ślubuje się Panu Naszemu, otrzymując pasowanie; a lepiej uczyniłby młodzik zostając giermkiem na całe życie, niźili gdyby miał być pohańbionym na ziemi i straconym dla Boga.
- Pani - rzecze Lancelot ~ jeśli ktoś zgodzi się uczynić mnie rycerzem, nie będę się lękał nim być, bo Bóg zechce być może obdarzyć mnie zaletami, jakich potrzeba, a ja włożę w to całe me serce i ciało, i trud, i moje czyny.
- W imię Boże - rzecze Pani wzdychając - twój ślub zatem spełniony będzie niebawem, I dlatego, że to wiedziałam, płakałam widząc ciebie. Pasował cię będzie mąż wielkiej szlachetności.